«لغت نامه دهخدا»
[تَ] (ع مص) تحشیف عین؛ پلکهای چشم بر هم نهاده از رخنه های مژگان دیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (قطر المحیط) (اقرب الموارد).
