آدمزاده

«لغت نامه دهخدا»

[دَ دَ / دِ] (ص مرکب، اِ مرکب)آدمیزاد. آدمیزاده. فرزند آدم ابوالبشر. انسان:
آخر آدمزاده ای ای ناخلف
چند پنداری تو پستی را شرف؟مولوی.