آذارافیون

«لغت نامه دهخدا»

[اَفْ] (اِ) اَذاراَفْیون. نوعی از زبدالبحر است که آن را کف دریا گویند. (برهان). و آن استخوان نوعی از نواعم است که در یونانی سِپیا گویند و در فرانسه آن را سِش(1) و بیسکویت دو مِر(2) خوانند، و این حیوان در دریا پیرامون خویش مادهء سیاهی افشاند دفاع خویش را و در چین از این سیاهی آنگاه که منجمد شود نقس و دودهء مرکب کنند و این همان مرکب معروف بچینی است.
(1) - Seiche.
(2) - Biscuit de mer.