«لغت نامه دهخدا»
[نُدْ دُب ب] (ع اِ مرکب)اُذُن الدب. گیاهی است که عرب آن را بوصیر خواند. (قاموس). و بیونانی آن را قُلومُس گویند و بعضی فارسی آن را خرگوش گفته اند.