آذر خراد

«لغت نامه دهخدا»

[ذَ رِ خَرْ را] (اِخ) در چند موضع از فردوسی به نام این آذر برمیخوریم لیکن در فرهنگها ضبط نشده است :
چنان دید در خواب کآتش پرست
سه آتش فروزان ببردی بدست
چو آذرگشسب و چو خراد و مهر
فروزان چو بهرام و ناهید چهر.فردوسی.
دل شاه از اندیشه آزاد گشت
سوی آذر رام و خراد گشت.فردوسی.
تنها صاحب برهان در ردیف خاء خرّادمهر ضبط کرده و آن را یک کلمهء مرکب دانسته و گفته است که نام آتشکده ای در زمان بابک بوده است ولی از شعر فردوسی «چو آذرگشسب و چو خرّاد و مهر» روشن است که خرّاد نام آتشی و مهر نام آتشی دیگر است و شاید دو کلمهء آذر خراد و آذر خرداد یکی تصحیف دیگری است. و رجوع به آذر خرداد شود.