«لغت نامه دهخدا»
(اِ) چوبی را گویند که بر آستانهء در خانه استوار کنند. || بمعنی ریزهء چوب و خس و خاشاک هم آمده است. (برهان). و در بعض فرهنگها به معنی آتش یعنی صورتی از آدیش نیز آورده اند. و ظاهراً معنی دوم درست باشد. رجوع به آدیش شود.