سنگ

«فرهنگ معین»

"(سَ) [ په. ]
۱- (ص.) وقار، اعتبار.
۲-  (ق) آهستگی، آرامش.
۳- نام عمومی مواد کانی است که به طور طبیعی به یکدیگر چسبیده و متراکم شده‌است و در نتیجه توده نسبتاً سفتی را به وجود آورده‌است.
۴- وزنه‌ای جهت سنجش سنگینی.
۵- دو قطعه سنگ به ابعاد کوچک تر از سنگ آسیاب با حلقه‌ای در میان آن‌ها که زورخانه کاران  به پشت خوابند و حلقه‌ها را به دست گیرند و سنگ‌ها را بالا و پایین برند.  ؛از ~چشمه تراشیدن  کنایه از: کار بیهوده انجام دادن.  ؛ ~ُ سبو کردن  کنایه از: متضاد بودن، ناساز بودن.  ؛~ کسی را به سینه زدن  کنایه از: طرفداری  و دلسوزی کردن از کسی بیش از خود او.  ؛ ~مفت گنجشگ مفت  کنایه از:استفاده از فرصت‌های مناسب."