آب پاش

«لغت نامه دهخدا»

(اِ مرکب) آوندی که بدان بر زمین و گُل و چمن آب پاشند. رشاشه. آب پاچ.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر