آزری

«لغت نامه دهخدا»

[زَ] (ص نسبی) منسوب به آزر :
بزابُلْسِتان شد به پیغمبری
که نفرین کند بر بت آزری.فردوسی.
-مثل بت آزری؛ سخت جمیل :
جدا گشت از او کودکی چون پری
بچهره بسان بت آزری.فردوسی.