آغال پشه

«لغت نامه دهخدا»

[پَ شَ / شِ] (اِ مرکب) نام درختی که آن را به عربی شجره البق گویند. پشه غال. سارخکدار. سارشکدار. لامشگر. کژم. کنجک. ناژین. پشه خار. پشه دار. دردار. و نام دیگر آن سده است. و خریطه گونه ها بر آن پدید آید که پشه در آن جای دارد و بعضی گفته اند که سفیدار و سفیددار و سپیدار همین درخت است(1).
(1) - ظاهراً این درخت همان نارون معروف است، چنانکه مترجم ابن بیطار نیز شجره البق را به نارون ترجمه کرده است و چون برگ سپیدار نیز گاهی ترنجیده شود و پشه در آن گرد آید آغال پشه را معنی سپیدار نیز داده اند.