احارکف

«لغت نامه دهخدا»

[ ] (اِ) ثنویه، بلغت صغد ایران بالا.(1) (ابن الندیم).
(1) - قال الثقه دخلت بلد الصغد و هی بناحیه ماوراءالنهر و یسمی صغد ایران الاعلی و لهم حاضره الترک و قصبتها تسمی قرنکت قال و اهلها ثنویه و نصاری و یسمون الثنویه بلغتهم احارکف. (الفهرست چ مصر ص 26).