«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) آبستن کردن. (تاج المصادر) (منتهی الارب). || احبال عضاه؛ پریشان افتادن گل آن و پژمرده گردیدن. (منتهی الارب). || بر بیاوردن کشت. (زوزنی).
