احتزام

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ] (ع مص) تنگ بسته شدن بر ستور. || میان دربستن مرد. کمر را برسن محکم بستن. میان بستن. || درپوشیدن جامه. (تاج المصادر). درپوشیدن جامه و سلاح.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر