آفرین نامه

«لغت نامه دهخدا»

[فَ مَ] (اِخ) نام منظومه ای و ظاهراً ببحر متقارب از ابوشکور بلخی :
نگه کن که در نامهء آفرین
چه گوید سرایندهء پاکدین...(راحه الانسان).