احزم

«لغت نامه دهخدا»

[اَ زَ] (ع ن تف) حازم تر. بحزم تر. بحزم نزدیک تر :
ولکن صدم الشرّ بالشر احزَم.متنبی.
- امثال: احزم من حرباء .
احزم من سنان .
احزم من فرخ العقاب . (مجمع الامثال میدانی).
|| (ص) زمین درشت و بلند. || اسب کلان حیزوم و تهیگاه برآمده. || سطبرمیان.