«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) رفتن کم از پویه، یعنی کم از خَبَب. || شتابانیدن کسی را. بشتابانیدن. (زوزنی). || اِحفاد بعیر؛ راندن شتر را برفتار حَفَدان، یعنی برفتار کم از پویه. || بخدمت شتافتن. بشتافتن نزدیک کسی. (تاج المصادر). || بکینه آوردن کسی را. بخشم آوردن. (تاج المصادر).