«لغت نامه دهخدا»
[اَ حَم م] (ع ص) تیر ناتراشیدهء پیکان نانهاده. || سیاه. (منتهی الارب) (تاج المصادر). || مرد سیاه دندان. (مهذب الاسماء). || اسب سیاه. (مهذب الاسماء). || سپید. (از لغات اضداد است). || کُمَیت اَحمّ؛ آن که رنگ حُمَّه دارد. (منتهی الارب). ج، حُمّ.