«لغت نامه دهخدا»
(اِ مرکب) (از ترکیِ آق، سپید + فارسیِ شام، شب) اول شب. فلق. || نوبتی که بر در پادشاهان و امراء ترک زدندی شامگاهان. - آقشام زدن.؛