«لغت نامه دهخدا»
[گَ] (اِ) آکر. به معنی سرین که در فرهنگها مضبوط است، ظاهراً مصحف آلر است. آلر در فرهنگهای قدیم تر هست و چند بیت از قدما برای آن شاهد آمده است. رجوع به آکر و آلر شود.