آلست

«لغت نامه دهخدا»

[لَ] (اِ) سُرین. آلر. آرست :
همچون رطب اندام و چو روغنْش سراپای
همچون شبه زلفین و چو پیلسته ش آلست.
عسجدی.
در بعض فرهنگها بکلمه معنی اِست نیز داده اند.