«لغت نامه دهخدا»
[لِ عِ] (اِخ) نام سلسله ای از ملوک پیش از اسلام خوارزم. و این سلسله نسب خود بکیخسرو می پیوسته اند و تا زمان سامانیان شبه قدرت و نفوذی در خوارزم داشته اند. آخرین آنان ابوعبدالله محمد بن احمدبن محمد بن عراق است که ابوریحان از او به شهید تعبیر می کند. و پدر او احمد، تقویم سنین و شهور اهل خوارزم را اصلاح کرده است. انقراض این خاندان ظاهراً سلطان محمود غزنوی بوده است.