«لغت نامه دهخدا»
[لِ فِ عَ] (اِخ) کسان فرعون. - مؤمن آل فرعون؛ گویند از آل او تنها خِربیل یا شمعان نام ایمان داشت و ایمان خویش می نهفت. و بعضی گویند سه تن بوده اند که ایمان داشته اند، خربیل و آسیه زن فرعون و آن مرد که قصد قتل موسی را بموسی خبر داد.