«لغت نامه دهخدا»
[مِ](1) (اِخ)(2) نام شهری قدیم و مستحکم در شمال بین النّهرین، و آن با سنگهای سیاه بنا شده و شط دجله آن را چون هلالی احاطه کرده است و در قرب آن چشمه هایی است که شهر را آب دهد. و امروز به دیاربکر معروف است. (1) - به فتح و ضم میم نیز آمده است. (2) - Amida.