آمرزگار

«لغت نامه دهخدا»

[مُ] (ص مرکب) آمرزشکار. آمرزنده. غافر. غفور. غفار. عَفُوّ. حسن التجاوز. کریم الصفح. جمیل الصفح. رحیم. راحم. بخشاینده :
گناه من ار نامدی در شمار
تو را نام کی بودی آمرزگار؟نظامی.