«لغت نامه دهخدا»
[کَ دَ] (مص مرکب)مصحف آب سای کردن. در اصطلاح بنایان، املس و لغزان کردن کنار آجری با ساییدن آجری دیگر بر او که پیاپی به آب فروزنند.
