آمیزگاری

«لغت نامه دهخدا»

(حامص مرکب) حالت و چگونگی و صفت آمیزگار. || حسن معاشرت. خوش مَنِشی :
زن خوش منش خواه نه روی خوب
که آمیزگاری بپوشد عیوب.سعدی.