«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) هلاک کردن. هلاک ساختن. || در مشقت انداختن. || بیمار و سست گردانیدن. || ناقهء رذیه (لاغر و فرومانده) بکسی دادن. || لاغر و نزار گردانیدن. (منتهی الارب). لاغر کردن ستور چنانک از رفتن بازماند. (تاج المصادر بیهقی). لاغر گردانیدن ستور چنانکه از رفتن بازماند. (زوزنی). || پس گذاشتن. (منتهی الارب). || براه انداختن. (منتهی الارب). || صاحب شتران رذایا (یعنی شتران لاغر و فرومانده) شدن. || پناه بکسی بردن. (شمس اللغات).