ارسیدیاقن

«لغت نامه دهخدا»

[اَ قُ] (معرب، اِ)(1)اَرشیدیاکر. یکی از صاحبمنصبان کلیساست که دارای حق مراقبت کشیشانی است که بخدمت خلق و تفقد اعمال ایشان قیام دارند و رتبهء مزبور را ارشیدیاکونا(2) گویند و صاحب این رتبه را ارسیدیانو(3) میگفتند و عرب آنرا «ارسیدیاقن» خوانده است. (حلل السندسیه ج 1 ص 366 متن و حاشیه).
(1) - Archidiacre.
(2) - Archidiaconat.
(3) - Arcidiano.