ارسی شاه

«لغت نامه دهخدا»

[] (اِخ) ملک تاج الدین. ملک معظم نصیرالحق والدین خسرو نیمروز او را به اوق با یکهزار مرد از سوار و پیاده از غور و هراه و اسفزار و نیه و فراه نشانید (در 661 ه . ق.). (تاریخ سیستان ص 401). و او چون از حرکت ملک الامراء و الکبار ملک علاءالدوله و الدین صفدر نیمروز با لشکر خبر شد، در دیه سمور لشکر جمع کرد و به صحرا بیرون شد و با او مصاف کرد و شکسته شد و به قلعهء سمور پناه برد و ملک الامراء علاءالدوله و الدین از عقب او راند و چند کس را از لشکر وی در خندق حصار سمور انداخت و زخم و قتل کرد و بفیروزی بازگشت. در بیست وچهارم محرم سال بر ششصدوشست وهفت. (تاریخ سیستان ص 402). و هم ارسی شاه در اوایل شوال 667 ه . ق. با امرائی که در اوق بودند به پیش زره تاخت، و اموال مسلمانان را بگرفت و دیه ها غارت کرد و بنه ها و خرمنها بسوخت. (تاریخ سیستان ص 403).