ارسی نس

«لغت نامه دهخدا»

[اُ نِ] (اِخ)(1) طبق روایت کنت کورث. و ارکسی نس بروایت آریان. فرمانده سپاهیان ایران در زمان داریوش سوم و او نژاد خود را به کوروش بزرگ میرسانید و از اعقاب هفت تن پارسی بود و در جنگ با اسکندر بر دو سردار موسوم به آریُبَرزن و اُرُبات ریاست داشت. (ایران باستان ص 1380).
(1) - Orsines.