«لغت نامه دهخدا»
[اَ طَ شَ] (اِخ)ارطخشست. (ابن العبری). ارت خشثره. نام اردشیر در منابع سامی: الصابئه هم الذین تخلفوا ببابل من جمله الاسباط الناهضه فی ایام کورش و ارطحشست. (آثار الباقیه). رجوع به اردشیر و اردشیر اول و دوم هخامنشی شود.