ارعب

«لغت نامه دهخدا»

[اَ عَ] (اِخ) موضعی است در قول شاعر:
اَتعرِفُ اطلالاً بمیسره اللّوی
الی اَرعَب قد حالفتک بها الصّبا
فأهلاً و سهلاً بالتی حَلّ حُبُّها
فؤادی و حلّت دارَ شَحْط من النّوی.
(معجم البلدان).