«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) ببانگ و فریاد آوردن. (منتهی الارب). ببانگ آوردن اشتر. (تاج المصادر بیهقی). ببانگ آوردن شتر. (زوزنی). || ناقه دادن کسی را. (منتهی الارب). شتر ماده بکسی دادن. دادن اشتر. (تاج المصادر بیهقی). || کفک برآوردن شیر و سربستن آن. (منتهی الارب). کفک کردن شیر خوردنی. || ارغاء بائل؛ بسیار رغوه و کف برآوردن گمیزِ گمیزنده.