آنهمه

«لغت نامه دهخدا»

[هَ مَ / مِ] (اِ مرکب، ق مرکب) تمام آن :
چو بشنید شه کیقباد آن همه
برآورد سر از میان رمه.فردوسی.
|| آن مقدار بسیار :
ایا ز بیم زبانم نژند گشته و هاژ
کجا شد آنهمه دعویّ و لاف و آنهمه ژاژ؟
لبیبی.