ارقال

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (ع مص) بشتاب و پویه رفتن شتر. (منتهی الارب). پویه دویدن شتر. پوییدن اشتر. (تاج المصادر بیهقی). پوئیدن شتر. (زوزنی). نوعی دویدن. || ارقال مفازه؛ طی کردن بیابان. (منتهی الارب).