ارقیطاط

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (ع مص) ارقطاط. (منتهی الارب). پیسه گردیدن. || برگ آوردن گرفتن عرفج. بلگ به درآوردن گیاه عرفج.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر