«لغت نامه دهخدا»
[اَ] (اِخ) از سرداران هولاکو که از طرف وی مأمور تسخیر حصار مستحکم اربل شد و آن حصار در دست جماعتی از کردان بود. ارقیو مدتی درپای آن قلعه سرگشته ماند و بگشودن آن موفق نشد تا بکمک لشکری و فکری بدرالدّین لؤلؤ آنجا را بگشود و باروی آن خراب کرد و عازم حدود شام شد. هولاگو بدستیاری گیتوبوقا و ارقیونویان و سونجاق حلب را پس از یک هفته جنگ، از الملک المعظم تورانشاه عم الملک الناصر یوسف گرفت و مغول یک هفته حلب را غارت کردند و خلق بسیاری از مردم آنرا طعمهء شمشیر ساختند ولی قلعهء شهر چهل روز مقاومت کرد و عاقبت مردم آنجا نیز امان خواسته و قلعه را بتصرف هولاگو دادند. (تاریخ مغول ص 191،192). رجوع به حبط ج 2 ص 33 شود.