«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) اعتماد کردن. تکیه کردن. || تکیه دادن چیزی را. (منتهی الارب). پشت بجای بازنهادن. (تاج المصادر بیهقی). || مضطر گردانیدن. (منتهی الارب). مُلجأ کردن.