ارکازه

«لغت نامه دهخدا»

[ ] (اِ) پاانداز. آنچه پیش برند از تحف و هدایا قادم را در نزدیک خانه یا اول ورود :
چون ز سر کوی نگارم رسد
پیش برون آرمش ارکازه ای.سوزنی.