ارمتی

«لغت نامه دهخدا»

[اَ مَ] (اِ) از لغت اوستائی آرمئیتی(1)(ارم - متی) به معنی فروتنی و بردباری و سازگاری و همین کلمه است که با ترکیب با «سپنتا» به معنی مقدس در اوستا «سپنتا آرمتی» و در فارسی سپندارمذ شده یعنی فروتنی پاک یا تواضع مقدس و آن نام دوازدهمین ماه است. (فرهنگ ایران باستان تألیف پورداود ج 1 ص 78-84).
(1) - Armaiti.