اریح

«لغت نامه دهخدا»

[اَ یَ] (ع ص) محمل اریح؛ بارگیر فراخ. (منتهی الارب). اَروَح.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر