اریستکسن

«لغت نامه دهخدا»

[اَ تُ سِ] (اِخ)(1)اَریستُکْسِنوس. فیلسوف و موسیقی دان یونانی. مولد او تارانت در حدود 350 ق . م. وی تلمیذ ارسطو بود و بتقلید سوئیداس(2)چهارصد و پنجاه و سه تألیف کرد که از آنها فقط «عناصرالنغم»(3) او بما رسیده و آن قدیمترین رسالهء موسیقی است که تاکنون شناخته شده است.
(1) - Aristoxene. Aristoxenus.
(2) - Suidas.
(3) - Les Elements Harmoniques.