«لغت نامه دهخدا»
[اِ رَ / رِ] (اِ)(1) اِزار. ایزار. ایزاره. هزاره. آن قسمت از دیوار اطاق و یا ایوان که از کف طاقچه تا روی زمین بود. (1) - Soubassement.
