ازده

«لغت نامه دهخدا»

[اَ زِ دَ / دِ] (اِ) افعی: کشیش الافعی؛ آواز پوست ازده. کشکشه؛ از پوست بانگ برآوردن ازده. (منتهی الارب). و ظاهراً از ریشهء اَژی اوستائی به معنی مار است.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر