ازر

«لغت نامه دهخدا»

[اَ] (ع مص) احاطه. احاطه کردن. || اعانت. (آنندراج). یاری کردن. معاونت. || نیرومند کردن. (تاج المصادر بیهقی). || (اِ) قوّت. || ضعف. ناتوانی. || پشت. (مهذب الاسماء). ظهر. ج، اُزور. (مهذب الاسماء). قوله تعالی: اشدد به ازری (قرآن 20/31)؛ ای ظهری.