ازرق لباس

«لغت نامه دهخدا»

[اَ رَ لِ] (ص مرکب) صوفیان که خرقهء ازرق پوشند :
غلام همت دردی کشان یکرنگم
نه آن گروه که ازرق لباس و دل سیهند.
حافظ.