اژس

«لغت نامه دهخدا»

[اِ ژِ] (اِخ)(1) شهری در مقدونیهء قدیم مقر نخستین پادشاهان آن ناحیت. (ایران باستان ص 1192 و 1195 و 1206).
(1) - Aeges.