«لغت نامه دهخدا»
[ ] (اِخ) شروانی ملقب به کمال الدین. او راست: مفتاح السعاده در فروع، و آن کتابی است مشتمل بر عبادات و الفاظ کفر و استحسان و ایمان و توبه. مؤلف در این کتاب گوید که وی مسائل صلاه و صوم و صید و اضحیه و ذبائح و مسائل مربوط به کفر و کراهیت را اختیار کرده است و بخشی از آن متعلق بزکاه و حج و وصیت است و خاتمهء آن ایمان و توبه است و آنها را از کتب معتبره گرد آورده است. (کشف الظنون).