اسباب کشی

«لغت نامه دهخدا»

[اَ کَ / کِ] (حامص مرکب)(1) در تداول عامه، نقل اثاثه از خانه ای بخانهء دیگر.
- امثال: سه بار اسباب کشی، برابر یک حریق است.
(1) - Demenagement.