آهنوخوشی

«لغت نامه دهخدا»

[خُ] (ص، اِ)(1) اَهْنوخُشی. پیشه ور. اهل صنعت. یکی از طبقات چهارگانه ای که جمشید مردمان را بدان بخش کرد :
چهارم که خوانند اَهنوخوشی
همان دست ورزان با سرکشی
کجا کارشان همگنان پیشه بود
روانْشان همیشه پراندیشه بود.فردوسی.
(1) - اصل این کلمه هوتوخشی است، ولی نسخ طبق متن است.